*СИНДРОМ ПОЛІКІСТОЗНИХ ЯЄЧНИКІВ: АЛЬТЕРНАТИВНИЙ ПІДХІД ДО КОМПЛЕКСНОГО ЛІКУВАННЯ ПАЦІЄНТОК З ГІПЕРАНДРОГЕНІЄЮ ЯЄЧНИКОВОГО ПОХОДЖЕННЯ
Г.Б.Семенина
д.мед.н., доцент кафедри акушерства та гінекології Львівського
національного медичного університету імені Данила Галицького
Вступ. Гіперандрогенія яєчникового походження є найпоширенішою причиною порушень менструального циклу, оваріальної дисфункції та безпліддя у жінок. За даними літератури [3,20] до 15% жінок репродуктивного віку страждають синдромом полікістозних яєчників (СПКЯ). Перебіг асоціюється з інсулінорезистентністю (ІР) і компенсаторною гіперінсулінемією (ГІ), що є центральними пошкодженнями при СПКЯ [21]. ГІ відіграє провідну патогенетичну роль у гіперандрогенізмі (ГА) і ановуляції при СПКЯ як у жінок з ожирінням, так і у худих [1,24,25]. Згідно з деякими положеннями, СПКЯ пацієнтки мають високий ризик діабету [8,21] та підвищені показники ризику кардіоваскулярного профілю: артеріальна гіпертензія [5,35], дисліпідемія [1,33,36] , субклінічне запалення та атеросклероз [31] – це також можливі ланки ІР.
Мета роботи: з’ясувати ефективність корекції гормональних та обмінно-метаболічних порушень у жінок з СПКЯ з урахуванням полікомпонентності патофізіології захворювання.
Результати дослідження та їх обговорення.
Проведені дослідження після лікування Міоксином Оро виявили зниження вмісту ЛГ (p<0,05), зменшення ЛГ/ФСГ (p<0,05), Тсзаг (p<0,01), Тсвіл (p<0,05), А (p<0,05), АМГ (p<0,01), ІР (p<0,05), індексу НОМА (p<0,05) (таблиця 4).
Таблиця 4. Стан гормонального балансу у жінок із СПКЯ до та після лікування Міоксином Оро, n=67
Показник | До лікування | Після лікування |
ЛГ, мМО/мл | 11,7 ± 1,7 | 6,1 ± 1,3 р < 0,01 |
ФСГ, мМО/мл | 5,5 ± 2,1 | 4,9 ± 1,8 |
Прл, нг/мл | 9,87 ± 0,73 | 8,03 ± 0,43 р < 0,05 |
ДЕАС, мкг/мл | 237,6 ± 22,3 | 205,1 ± 18,7 |
Е2, пмоль/л | 91,7 ± 27,6 | 104,9 ± 11,5 |
ССЗГ, нмоль/л | 33,1 ± 8,5 | 43,0 ± 7,6 |
Тс, нмоль/л | 3,7 ± 0,3 | 2,1 ± 0,4 р < 0,01 |
ІВА | 11,2 ± 0,5 | 5,7 ± 1,2 р < 0,001 |
Пг, нмоль/л | 18,4 ± 3,5 | 23,3 ± 2,7 |
К, нмоль/л | 280,1 ± 71,7 | 271,0 ± 80,1 |
17-ОНР, нг/мл | 1,61 ± 0,67 | 1,03 ± 0,52 |
А, нмоль/л | 14,1 ± 0,41 | 12,2 ± 1,01 р < 0,05 |
АМГ, нг/мл | 7,6 ± 0,7 | 5,0 ± 0,2 р < 0,001 |
HOMA | 4,72 ± 1,11 | 3,04 ± 1,15 р < 0,001 |
p –достовірність різниці показників до і після лікування
У 17(25,4%) пацієнток з СПКЯ, які отримували інозитолвмісний комбінований препарат Міоксин Оро, відновилась спонтанна овуляція, проте за час спостереження спонтанних вагітностей не настало. У ході індукції овуляції у першому циклі завагітніли 27(40,3%) пацієнток (які у минулому були кломіфенрезистентними), у 19(28,3%) жінок тривають спроби реалізувати репродуктивну функцію. У 21(31,3%) жінки репродуктивні наміри на час спостереження були відсутні. У результаті лікування у 43(64,2%) пацієнток з СПКЯ відбулось врегулювання менструального циклу (p<0,05). 22 (32,8%) жінки повідомили про зменшення проявів гіперандрогенної дермопатії.
Сказане вище доводить, що міо-інозитол є не тільки ефективною, але й безпечною альтернативою у лікуванні пацієнток з СПКЯ, так як жодних побічних ефектів не спостерігалось.
*ВИСНОВКИ
- У жінок з СПКЯ гормональні та обмінно-метаболічні порушення є вагомими, серед яких чільне місце посідають порушення центральної регуляції функції яєчників, гіперандрогенія, гіпопрогестеронемія, інсулінорезистентність та дисліпідемія на тлі порушеної адреналової реакції на зміни.
- Приймаючи до уваги багатофакторність патофізіології СПКЯ з метою уникнення фармакологічної поліпрагмазії пацієнткам з СПКЯ пропонується комбінований препарат на основі міо-інозитолу Міоксин Оро.
- Клінічним підтвердженням ефективності лікування препаратом на основі міо-інозитолу в комбінації з екстрактом банаби, вітаміном D3, метілфолатом і хромом є самостійні овуляції (25,4%) та позитивні спроби індукції овуляції у резистентних пацієнток (40,3%), ймовірно, за рахунок покращання якості яйцеклітин, гормонального балансу та зменшення частоти інсулінорезистентності.
ЛІТЕРАТУРА/REFERENCES
- Семенина Г.Б. Ендокринні та обмінно-метаболічні порушення в жінок із синдромом полікістозних яєчників і нові можливості їхньої корекції//Репродуктивна ендокринологія. – 2016. – №6(32). – С.69-76.
Semenyna G.B. Endocrine and metabolic disorders in women with polycystic ovary syndrome and new possibilities of their correction. Reprod Endocrinol 2016;6(32):69-76.
- Ципкун А.Г. Фармакологічна характеристика та використання міо-інозітолу в гінекологічній практиці//Репродуктивна ендокринологія. – 2015. – №5(25). – С.28-30.
Tsypkun A.G. Pharmacological characterization and use myo-inositol in gynecological practice. Reprod Endocrinol 2015;5(25):28-30.
- Asuncion M., Calvo R.M., San Millan J.L. et.al. A prospective study of the prevalence of the polycystic ovary syndrome in unselected Caucasian women from Spain. J Clin Endocrinol Metab 2008; 85: 2434-8.
- Azadi-Yazdi M., Nadjarzaden A., Khosravi-Boroujeni H., Salehi-Abargouei A. The effect of vitamin D supplementation on the androgenic profile in patients with polycystic ovary syndrome: systematic review and meta-analysis of clinical trias. Horm Metab Res 2017;49(3):174-9.
- Bjorntorp P. The android women – a risky condition. J Intern Med 2006;239:105-10.
- Botto L.D., Moore C.A., Khhoury M.J., Erikson J.D. Neural-tube defects. N Engl J Med 1999;341:1509-19.
- Ciotta L., Stracqadanio M., Pagano I., et al. Effect of myo-inositol supplementation a double blind trial. Eur Rev Med Pharmacol 2011;15:509-514.
- Ehrmann D.A., Barnes R.B., Rosenfield R.L., et al. Prevalence of impaired glucose tolerance and diabetesin women with polycystic ovary syndrome. Diabetes Care. 2009;22:141-6.
- Eichholzer M.,Tonz O., Zimmermann R. Folic acid : a public-health challenge. Lancet 2006;367:1352-61.
- Fukushima M., et al. Effect of corosolic acid on postchalienge plasma glucose levels. Diabetes Res Clin Pract 2006.
- Gard D., Tal R. Inositol treatment and ART outcomes in women with PCOS. Int J Endocrinol 2016;2016:1-9.
- Genazzani A.D., Prati A., Santogni S., et al. Differential insulin response to myo-inositol administration in obese polycystic ovarian syndrome patients. Gynecol Endocrinol 2012;28:969-73.
- Hayashi T., et al. Ellagitannins from Lagerstroemia speciosa as activators of glucose transport infat cells. Planta Med 2002.
- Ichikawa H., et al. Lagerstroemia spesiosa extract inhibit TNF-induced activation of nuclear factor-kappaB in rat cardiomyocyte H9c2 cells. J Ethnopharmacol 2010.
- Irani M., Seifer D.B., Grazi R.V., Irani S., Rosenwaks Z., Tal R. Vitamin D decreases serum VEGF correlating with clinical improvement in vitamin D-deficient women with PCOS : a randomized placebo-controlled trial. Nutrients. 2017;9(4).
- Iuorno M.J., Nestler J.E. Insulin-lovering drugs in polycystic ovary syndrome. Obstet Gynecol Clin N Am 2011;128:453-64.
- Judy W.V., et al. Antidiabetic activity of a standardized extract from Lagerstroemia spesiosa leaves in type II diabetics. A dose-dependence study. J Ethnopharmacol 2003.
- Kamenov Z., KovarovG., Gateva A., Carlomagno G.,Genazzani A.D. Ovulation induction with myo-inositol alone and in combination with clomiphen citrate in polycystic ovarian syndrome patients with insulin resistance. Gynec Endocrin 2014;1-5.
- Klein G., et al. Antidiabetes and anti-obesity activity of Lagerstremia Spesiosa. Evid Based Complement Alternat Med 2007.
- Knochenhauer E.S., Key T.J., Kahsar-Miller M., et.al. Prevalence of the polycystic ovary syndrome in unselected black and white women of the southeastern United Statses: a prospective study.J Clin Endocrinol Metab 2008; 83: 3078-82.
- Legro R.S., Kunselman A.R., Dodson W.C.,Dunaif A. Prevalence and predictors of risk for type 2 diabetes mellitusand impaired glucose tolerance in polycystic ovary syndrome:a prospective, controlled study in 254 affected women. J Clin Endocrinol Metab 2009; 84: 165-9.
- Miura T., Takagi S., Ishida T. Management of diabetes and its complications with Banaba and corosolic acide. Evid Based Compl Alternat Med 2012.
- Muracami C., et al. Screening of plant constituents for effect on glucose transport activity in Ehrlich ascites tumor cells. Chem Pharm Bull (Tokyo) 1993.
- Nestler J.E., Jakubowicz D.J. Decreases in ovarian cytochrome p450c17 alfa activity and serum free testosterone after reduction in insulin secretion in polycystic ovary syndrome. N Engl J Med 2016;335:617-23.
- Nestler J.E., Jakubowicz D.J. Lean women with polycystic ovary syndrome respond to insulin reduction with decreases in ovarian p450c17 alfa activity and serum androgens. J Clin Endocrinol Metab 2017;82:4075-9.
- Nestler J.E., Jakubowicz D.J., Iuorno M.J. Role of inositolphosphoglycan mediators of insulin action in polycystic ovary syndrome. J Ped Endocrinol 2010;113:1595-8.
- Nothrup H., Volcik K.A. Spina bifida and other tube defects. Curr Probl Pediatr 2000;30:313-332.
- Okada Y., Omae A., Okuyama T. A new triterpenoid isolated from Lagerstremia Spesiosa/ Pers Chem Pharm Bull (Tokyo) 2003.
- Padmanabhan R. Etiology, pathogenesis and prevention of neural tube defects. Congenit Anom (Kyoto) 2006;46:55-67.
- Papaleo E., Unfer V., Baillargeon J.P. Myo-inositol in patients with polycystic ovary syndrome : a novel method for ovulation induction. Gynecol Endocrinol 2017;123:700-3.
- Paradisi G., Steinberg H.O., Hempfling A., et al. Polycystic ovary syndrome is associated with endothelial dysfunction. Circulation 2011;103:1410-1415.
- Simi G., Genazzani A.R., Obino M.R. et al. Inositol and in vitro fertilization with embrio transfer. Int J Endocrinol 2017;217:1-5.
- Talbott E., Guzick D., Clerici A., et al. Coronary heart diseas risk factors in women with polycystic ovary syndrome. Arterioscler Thromb Vasc Biol 2015;115:821-6.
- Venturella R. Assesment of the modification of the clinical, endocrinol and metabolical profile of patients with PCOS treated with myo-inositol. Minerva Ginecol 2010;64:239-43.
- Vrbikova J., Cifcova R., Jirkovska A., et al. Cardiovascular risk factors in young Czech females with polycystic ovary syndrome. Hum Reprod 2013;18:980-4.
- Wild R.A. Obesity, lipids, cardiovascular risk, and androgen excess. Am J Med 2015;198:27S-32S.
- Zhang J., et al. Determination of anthocyanins and exploration of relationship between their composition and petalcoloration in crape myrtle (Lagestroemia hybrid). J Integr Plant Biol 2008.